„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”
(Mt 28, 19)
Sakrament chrztu świętego jest bramą sakramentów – konieczny do zbawienia. W tym sakramencie człowiek zostaje uwolniony od grzechu pierworodnego, upodobniony do Chrystusa oraz włączony do Kościoła.
Jakie kroki należy podjąć przed chrztem swojego dziecka:
- Przed przyjściem do kancelarii należy wybrać matkę i ojca chrzestnego oraz znać ich dane: nazwisko i imię, stan cywilny, wiek, data i miejsce ślubu kościelnego, miejsce zamieszkania.
- Przynajmniej jedno z rodziców udaje się do kancelarii parafialnej w godzinach jej urzędowania wraz ze świadectwem urodzenia dziecka.
- W kancelarii zostaje spisane najważniejsze dane dziecka z aktu urodzenia, dane rodziców oraz zostają ustalone szczegóły chrztu. Informacje te po chrzcie zostanę wpisane do Księgi Chrztów.
- Rodzice chrzestni mieszkający poza terenem naszej Parafii są zobowiązani przedstawić zaświadczenia, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami. Zaświadczenia takie wydaje kancelaria zamieszkałej przez nich parafii.
- Chrzestnymi mogą być tylko wierzący i praktykujący katolicy, którzy ukończyli 16 lat, byli bierzmowani i nie żyją w niesakramentalnych związkach małżeńskich. Z kancelarii parafii, w której mieszkają, winni dostarczyć zaświadczenie zezwalające im na bycie chrzestnym oraz potwierdzenie przystąpienia do spowiedzi św.
- Rodzice i chrzestni powinni przed chrztem skorzystać z sakramentu pokuty, by móc w pełni uczestniczyć w Mszy św., podczas której zostanie udzielony sakrament chrztu ich dziecku.
- Rodzice dziecka powinni dostarczyć potwierdzenie odprawionej spowiedzi – dotyczy to tylko i wyłącznie rodziców po ślubie kościelnym lub matek samotnie wychowujących dziecko. Osobom żyjącym w niesakramentalnych związkach nie wolno przystępować do spowiedzi i Komunii św.
Warunki, jakie musi spełniać rodzic chrzestny:
– ukończony 16 rok życia,
– sakrament bierzmowania,
– zaświadczenie ze swojej parafii, że jest osobą wierzącą i praktykującą (osoby mieszkające poza naszą parafią).
Uwaga! Osoba, która żyje w związku niesakramentalnym nie może być chrzestnym.
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystia są fundamentami całego życia chrześcijańskiego. „Uczestnictwo w Boskiej naturze, które ludzie otrzymują w darze przez łaskę Chrystusa, objawia pewną analogię do powstania, rozwoju i wzrostu życia naturalnego. Wierni odrodzeni przez chrzest, zostają umocnieni przez sakrament bierzmowania, a w Eucharystii otrzymują pokarm życia wiecznego. W ten sposób przez sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego w coraz większym stopniu osiągają skarby życia Bożego i postępują w doskonałej miłości”
Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania.
Jest nazywany chrztem ze względu na główny obrzęd, przez który jest wypełniany: chrzcić (gr. baptizein) oznacza: „zanurzyć, pogrążyć”; „zanurzenie” w wodzie jest symbolem pogrzebania katechumena w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” (2 Kor 5,17; Ga 6,15).
Niektóre rozporządzenia dotyczące przygotowania do Chrztu Święte wg Synodu Archidiecezji Przemyskiej:
„Duszpasterze powinni często przypominać o znaczeniu sakramentu chrztu, który jest konieczny do zbawienia, przez który człowiek uwolniony od grzechów otrzymuje godność dziecka Bożego, upodabnia się do Chrystusa i zostaje włączony do Kościoła.” (Statut 306)
„Synod poleca, aby udzielanie chrztu miało miejsce podczas Mszy świętej by cała wspólnota mogła brać udział w tym obrzędzie i aby ukazać związek chrztu i Eucharystii.
Należy dołożyć starań, by po odpowiednim przygotowaniu, udzielanie chrztu odbywało się z należytą godnością. Szafarz chrztu powinien dokonać obrzędu uroczyście i pobożnie. Poza niebezpieczeństwem śmierci, należy odprawić pełny obrzęd sakramentu, bez względu na ilość przyjmujących chrzest.” (Statut 307 § 1 i 2)
„Chrztu udziela się zasadniczo w niedzielę, ponieważ Kościół obchodzi wtedy Misterium Paschalne. W razie konieczności można go też udzielać w innym czasie.
Chrzest dorosłych odbywa się zasadniczo w Wigilię Paschalną, ale gdy zachodzi potrzeba można go udzielić także w innym czasie.
Obrzędy chrztu mają charakter paschalny i dlatego przy każdorazowym ich sprawowaniu zapala się paschał.” (Statut 308 § 1, 2 i 3)
„Na rodziców chrzestnych należy wybierać osoby, które ukończyły 16 lat, przyjęły już sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, prowadzą życie zgodne z wiarą i prawo nie zabrania im pełnienia zadań chrzestnego.
Kandydaci na chrzestnych, pochodzący z innych parafii, winni przedstawić stosowne zaświadczenie od własnego proboszcza o zdolności do tej funkcji.” (Statut 309 § 1 i 2)
„Zaleca się, aby rodzice, chrzestni czy inni bliscy przyjmujących chrzest spełniali niektóre funkcje liturgiczne, jak: czytania, śpiew międzylekcyjny, wezwania modlitwy wiernych, przyniesienie darów ofiarnych.” (Statut 310)
„Rodzice, o ile nie mają przeszkód, oraz chrzestni, powinni w czasie obrzędu chrztu przystąpić do stołu Pańskiego.
Duszpasterze powinni zachęcać, aby także rodzina i krewni kandydata do chrztu przystąpili do sakramentu pokuty i Komunii świętej.” (Statut 311 § 1 i 2)
„Rodzice dziecka i chrzestni winni być odpowiednio przygotowani do uczestniczenia w sakramencie chrztu. W tym celu:
- duszpasterze powinni organizować spotkania z rodzicami oczekującymi dziecka celem pouczenia ich o godności rodzicielstwa i znaczeniu chrztu dla życia chrześcijańskiego.
- rodzice i chrzestni powinni uczestniczyć przynajmniej w dwóch katechezach chrzcielnych prowadzonych w parafii chrztu lub zamieszkania chrzestnych.” (Statut 312)
„Fakt chrztu, obejmujący dane określone przepisami kan. 877 KPK, winien być dokładnie i niezwłocznie odnotowany w parafialnej księdze ochrzczonych, a jej kopię należy co pięć lat przekazywać do Archiwum Archidiecezjalnego w Przemyślu.” (Statut 313)
„Zmiany wpisów w księdze ochrzczonych, obejmujące nazwisko i imię ochrzczonego, wzmiankę o szafarzu, rodzicach chrzestnych oraz świadkach, jak również miejsce i datę udzielonego chrztu oraz miejsce i datę urodzenia, dokonuje się po uzyskaniu pisemnej zgody ordynariusza miejsca.” (Statut 314)
„Duszpasterze winni zachęcać rodziców, aby przynajmniej jedno z imion nadawanych dziecku figurowało w wykazie świętych i błogosławionych.” (Statut 315)
„Zachęca się duszpasterzy do uroczystego obchodzenia w parafii pierwszej rocznicy chrztu dziecka połączonej ze specjalnym błogosławieństwem i katechezą dla rodziców.
Zaleca się wiernym obchodzenie kolejnych rocznic chrztu, w związku z dniem imienin. Szczególnym darem imieninowym, cenionym przez chrześcijan, niech będzie wspólna modlitwa lub ofiarowanie Mszy świętej.” (Statut 316 § 1 i 2)
„W wypadku konieczności, obejmującym w szczególności niebezpieczeństwo śmierci, chrztu może udzielić każdy człowiek mający właściwą intencję.
Dziecko rodziców katolickich, a nawet niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
Duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie i katecheci, powinni pouczać wiernych o prawidłowym udzielaniu chrztu.” (Statut 317 § 1, 2 i 3)
„O dopuszczeniu do chrztu dzieci z rodzin religijnie obojętnych lub zaniedbanych, decyduje miejscowy proboszcz, mając na uwadze świętość sakramentu oraz zobowiązanie do wychowania w wierze dziecka ochrzczonego.
Warunkiem chrztu dziecka jest zadeklarowana wola (w trudniejszych przypadkach na piśmie) wychowania dziecka po katolicku, czasem niezależnie od słabości czy powikłań życiowych jego rodziców, dająca uzasadnioną nadzieję katolickiego wychowania dziecka .
W sytuacjach, o których mowa w § 1-2 szczególna odpowiedzialność za wychowanie dziecka spoczywa na rodzicach chrzestnych.” (Statut 318 § 1, 2 i 3)
„Za dorosłych w odniesieniu do chrztu uważa się wszystkich, którzy ukończyli siedem lat życia i osiągnęli zdolność używania rozumu.
Stosownie do kan. 863 KPK, o chrzcie dorosłych, przynajmniej tych, którzy ukończyli czternasty rok życia, powinien być powiadomiony biskup diecezjalny, ażeby, jeśli uzna to za wskazane, sam udzielił chrztu i bierzmowania.
W przygotowaniu i udzielaniu chrztu dorosłym należy ściśle przestrzegać norm i obrzędów zawartych w księdze Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, która obowiązuje w diecezjach polskich od 14 maja 1989 roku.” (Statut 319 § 1, 2 i 3)