Pomimo tego, że parafia powstała pod koniec XX w. to jej początki są słabo udokumentowane. Nie mamy zdjęć, relacji bezpośrednich świadków – osób duchownych i świeckich, uczestniczących w tych, jakże ważnych pracach, związanych z powstaniem parafii. Dopiero gdy proboszczem został ksiądz Robert Drążek, dzieje parafii są na bieżąco i szeroko rejestrowane, szczególnie fotograficznie, powstała witryna internetowa parafii. Chcemy by nie zostało zapomniane to, co udało się ustalić. Dlatego w Adwencie 2016 roku spisano niniejszą kronikę.
Na terenie nowej parafii znalazł się Dom Zakonny Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej (Serafitki) znajdujący się przy ulicy Reymonta 12.
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej /Serafitki/ powstało w Zakroczymiu w 1881 roku założone przez Bł. O. Honorata Koźmińskiego kapucyna i Bł. M. Małgorzatę Szewczyk w celu odrodzenia religijnego i moralnego narodu.
Łucja Szewczyk w maju 1881 r. razem z pierwszą kandydatką do zakonu zaczęła w Zakroczymiu pod kierownictwem bł. Honorata formować nowe bezhabitowe zgromadzenie zakonne. W początkowym okresie przez 10 lat siostry pracowały na terenie zaboru rosyjskiego i mimo trudności opiekowały się chorymi i bezdomnymi staruszkami w Zakroczymiu, Warszawie i Częstochowie. W 1891 r. przeniosły swą działalność na teren ówczesnej Galicji. 14 sierpnia 1891 r. siostry przyjęły habity z rąk ordynariusza krakowskiego kard. Albina Dunajewskiego i odtąd Zgromadzenie zaczęło występować jako habitowe. Było to możliwe gdyż w zaborze austriackim panowała większa swoboda religijna.
W okresie międzywojennym Zgromadzenie rozwijało się bardzo intensywnie w całej Polsce, dlatego w 1932 r. doszło do podziału na prowincje: poznańską, lwowską (obecnie przemyską) i oświęcimską. Po II wojnie światowej siostry objęły działalnością charytatywną biednych i chorych poza granicami Polski: w Algierii, Francji, Szwecji, USA, Włoszech oraz na Białorusi i Ukrainie.
Obecnie Zgromadzenie kontynuuje działalność zapoczątkowaną przez Założycieli. Dominuje praca na rzecz ludzi niesamodzielnych, nieuleczalnie chorych, osób starszych i upośledzonych dzieci. Siostry angażują się też w pracę jako katechetki, pielęgniarki, przedszkolanki, kancelistki, organistki.
Z chwilą powstania parafii los Domu Zakonnego i jego mieszkańców został połączony z losem Parafii Świętego Jana z Dukli w Przemyślu.
Na chwałę Boga Wszechmogącego oraz dla duchowego dobra Ludu Bożego, w dniu 20 listopada 1999 r. Dekretem nr 2059/I/99 Arcybiskup Metropolita Przemyski Ksiądz Józef Michalik erygował: Parafię Rzymskokatolicką pod wezwaniem Świętego Jana z Dukli w Przemyślu.
Nasza Parafia została wydzielona z Parafii p.w. św. Marii Magdaleny i Parafii p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Przemyślu. Granice Parafii określono następująco:
od strony północnej granicę stanowi rzeka San;
od strony zachodniej granice stanowi ulica Bohaterów Getta od mostu Ryszarda Siwca do Zakładu „Pomona”;
od strony południowej granica przebiega przed Zakładem „Pomona” do ulicy Sybiraków, w kierunku ulicy M. Konopnickiej, następnie ulicy Konopnickiej do ulicy Szańcowej, ulicą Szańcową do Wybrzeża Sanu, obejmując od wschodu teren ogródków działkowych tzw. „Kąt”.
28 listopada 1999 r. – W pierwszą niedzielę Adwentu Parafia zaistniała w przestrzeni publicznej miasta Przemyśla, Archidiecezji Przemyskiej i Kościoła Powszechnego. Pierwszym proboszczem został ks. Piotr Walasz.
28 sierpnia 2000 r. – Ksiądz Arcybiskup Józef Michalik Metropolita Przemyski, podczas uroczystej mszy świętej o godzinie 17.00 poświęcił plac budowy kaplicy i plebanii.
Zdjęcie przedstawia prowizoryczny ołtarz na placu budowy kaplicy i plebanii.
29 października 2000 r. – Odprawiono pierwszą mszę świętą w drewnianej kaplicy o wymiarach 8m x 14m. W nabożeństwie tym wzięło udział około 30 wiernych.
Jedyne zdjęcie drewnianej kaplicy.
24 grudnia 2000 r. – Pierwsza parafialna pasterka, którą odprawił JE Ksiądz Józef Michalik Metropolita Przemyski, w drewnianej kaplicy, z udziałem nowych parafian i gości z Rzymu. W homilii powiedział: m.in. ”Spotykamy się przy Szopce w szopie.”
2001 r. – W tym roku (prawdopodobnie jesienią) przeniesiono kaplicę z drewnianej ”szopy” do murowanego budynku, do pomieszczeń w piwnicy.
Budynek nowej kaplicy
6 – 12 września 2002 r. – Pierwsze parafialne Misje Święte, które poprowadzili ks. Bolesław Pilek i ks. Jan Butryn. Na zakończenie misji ustawiono Krzyż Misyjny.
Krzyż Misyjny.
Na zdjęciu księża: Piotr Walasz, Wojciech Pac, Stanisław Ożóg, Stanisław Dyndał, Marek Wojnarowski.
Procesja ulicami parafii z Kopią Cudownego Obrazu.
26 czerwca 2005 r. – Odszedł z posługi w parafii wikariusz ks. Andrzej Łamasz.
27 czerwca 2005 r. – Posługę w parafii jako wikariusz podjął ks. Bogusław Folusiweicz.
14 lipca 2006 r. – Odszedł z posługi w parafii proboszcz ks. Piotr Walasz.
15 lipca 2006 r. – Posługę w parafii jako proboszcz podjął ks. Zbigniew Stradomski.
Ksiądz Zbigniew Stradomski
Rok 2006 – Na wiosnę, po przygotowaniu, przeniesiono kaplicę z podziemi na piętro w budynku świątyni.
Ołtarz w kaplicy.
Figurka Matki Bożej Fatimskiej w kaplicy.
Znajdująca się w naszej kaplicy figurka Matki Bożej Fatimskiej została zakupiona w Fatimie w dniu 12.07.1978 r., przez mieszkankę Neapolu o imieniu Anna. Tegoż samego dnia Figurka została poświęcona w Fatimskiej Kaplicy Objawień przez bpa Paolo Marie Hnilicę SJ. Następnego roku czcigodny ksiądz biskup poświęcił figurki Pastuszków. Pani Anna ofiarowała Figurkę Matki Bożej i Pastuszków Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Neapolu, które to za pośrednictwem sióstr Serafitek znalazły się w naszej kaplicy.
22 sierpnia 2008 r. – Odszedł z posługi w parafii wikariusz ks. Bogusław Folusiewicz.
23 sierpnia 2008 r. – Posługę w parafii jako wikariusz podjął ks. Zbigniew Szymański.
23 sierpnia 2010 r. – Odszedł z parafii proboszcz ks. Zbigniew Stradomski.
24 sierpnia 2010 r. – Posługę w parafii jako proboszcz podjął ks. Robert Drążek.
Ksiądz Robert Drążek
11 – 21 listopada 2010r.- Pan Mariusz Feduń w podziemiach kaplicy przystosował dla potrzeb wspólnoty parafialnej pomieszczenie łazienki.
26 sierpnia 2011 r. – Odszedł z parafii ks. Zbigniew Szymański, wikariusz.
27 sierpnia 2011 r. – Posługę w parafii jako wikariusz podjął ks. Ryszard Płatek.
Ksiądz Ryszard Płatek
11 – 14 listopada 2011 r. – Odbyły się Rekolekcje Parafialne przed nawiedzeniem parafii przez Krzyż i Relikwie Świętego Jana Pawła II, które wygłosił ks. Janusz Marszałek, proboszcz Parafii Cisna.
14 listopada 2011 r. – Parafię nawiedził Krzyż i Relikwie Świętego Jana Pawła II. Mszę Świętą koncelebrował J.E. Ksiądz abp Józef Michalik.